แม้ว่าเด็กไทยจะเรียนหนัก
แต่นั้นก็ไม่ได้ช่วยให้ภาษาอังกฤษของคนไทยดีขึ้น
เพราะระดับภาษาอังกฤษของคนไทยถูกจัดอยู่ในระดับต่ำมาก
และเหตุผลที่ทำให้เด็กไทยมีระดับความรู้ด้านภาษาอังกฤษอยู่ในเกณฑ์น่าห่วงมีด้วยกัน
5 ข้อสำคัญคือ
1. ระบบการศึกษาไทยเน้นท่องจำ
โดยมีอาจารย์เป็นศูนย์กลาง เขียนศัพท์และแกรมม่าบนกระดานดำ
และให้นักเรียนอ่านและจำ ไม่มีการวิเคราะห์พูดคุย
หรือตั้งคำถาม-คำตอบเกี่ยวกับสิ่งที่เรียน เพราะกลัวถูกกล่าวหาว่าโง่
2. ไม่มีการสอนคิดแบบวิเคราะห์
ระบบการสอนของไทยสอนแบบให้รับรู้
ไม่ต้องคิดและไม่ต้องถามว่าสิ่งที่เรียนนั้นถูกต้องแล้วหรือยัง
สิ่งที่ถูกคือต้องหัดคิดวิเคราะห์เพื่อแยกเยอะโครงสร้างซับซ้อนของภาษา
จึงทำให้เกิดความเข้าใจผิด หลงเชื่อข่าวปลอม หรือข่าวลวง
โดยไม่มีการคิดวิเคราะห์อยู่บ่อยๆ จนทำให้คนไทยไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ
กลายเป็นปัญหาใหญ่ตามมาไม่รู้จักจบ
3. ครูไทยไร้คุณภาพ การเรียนการสอนที่ดีควรเริ่มจากครูผู้สอนก่อน
เริ่มจากครูไทยต้องมีความสามารถด้านภาษาที่ได้มาตรฐาน
ใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างดีเยี่ยม
4. ครูต่างชาติไม่ได้มาตรฐาน
นอกจากครูไทยแล้ว โรงเรียนบางแห่งมีแนวคิดจ้างครูต่างชาติ
แต่เนื่องจากไม่สามารถจ่ายเงินเดือนสูงมาก ทำให้บางครั้งก็ได้ครูที่ไม่มีมาตรฐาน
บางครั้งครูที่จ้างมาจบปริญญาแต่ไม่ได้เรียนด้านการสอน ไม่มีวุฒิปริญญา
หรือร้ายแรงที่สุดคือใช้ปริญญาปลอมมาสมัครเป็นครู
5. กระทรวงศึกษาธิการ
ควรปรับเปลี่ยนนโยบายที่จะช่วยพัฒนาการศึกษาไทยให้ได้มาตรฐาน
และสามารถดึงดูดคนที่มีความสามารถมาทำงานเป็นครู
พอได้รู้แบบนี้แล้วก็ทำให้เราต้องตะหนักถึงการเรียนภาษาอังกฤษของเด็กไทยให้มากขึ้นเพื่อการสื่อสารกับชาติต่างๆ
โดยเฉพาะในกลุ่มอาเซียนที่จะเข้ามาอีกไม่นานนี้
สรุป น่าคิดนะคะ แต่สิ่งหนึ่งที่คนไทยยึดมั่นคือภาษาไทยที่ฝังรากลึกมาช้านานแต่อย่างไรการเรียนรู้เพื่อการสื่อสารเป็นสิ่งท้าทายสำหรับเด็กไทย แต่คงไม่ยากเพราะเรากำลังเข้าสู่อาเซียนมันจึงเป็นสิ่งอย่างหนึ่ง
ข้อมูล?: เว็บไซต์
Scholarship.in.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น